MEVLİD KANDİLİ

Doğmak, hem bu dünyaya hem alemlere

Doğmak iman dolu gönüllere,

Sevmek, ölçüsü kıyası imkansız,

Sevmek Allah için, O’nunla dopdolu

Sevmek, kalbi Allah’ın nuruyla dolu.

 

Sevilmek, Habib olmak Mevlaya,

Sevilmek rahmet olmak kainata dünyaya.

Merhameti sonsuz, şefkati karşılıksız,

En güzel sözler yetmez seni anlatmaya.

Ya! Resul’u ekber, Resul’u Kibriya,

Sen doğmayacak olsaydın

Olmazdık biz, olmazdı alemler,

Olmazdı dünya.

 

Ya! Allah’ın sevgilisi, habibi,

Sana layık olamadık,

Sen ise hep haykırdın ümmeti ümmeti!

Senin aşkınla dolduramadık kalbimizi,

Ezdirdik kafire, en mukaddes yerlerimizi.

 

Mevlid kandili bugün,

Sen doğdun, seninle şereflendi dünya.

Ateşler söndü, korku saldı Kisra’ya

Bir damla su coştu döndü deryaya.

 

Bize şefaat eyle, ey yüce peygamber

İman doldur kalbimizi,

Bize yine güç ver.

Sen olmazsan cehennem olur, mahşer.

 

Ya! Muhammed, adını semada okudu Adem

Allah, insanlığa senin için eyledi kerem.

Seni alemlere rahmet olarak yarattı,

Her yeri senin sevginle donattı.

 

Senin adını andıkça gönüller,

Coşar sel olur, yaşla dolar gözler.

Yerinde duramaz fırlar yerinden kalpler,

Yırtılır, haykırırken yüce adını hançereler.

 

Takat kalmaz dizlerde,

Çöker kalır,

İmanla başlar secdeye varır.

Allah dedikçe dağlar sarsılır.

 

İşte o an bilek bükülmez başlar eğilmez,

Eğilir önünde dünya

Eğilir önünde şeytan.

Saplansa bıçak kalbine

Akmaz bir damla kan,

Fakat fışkırır iman.

 

Ya! yüce peygamber, bize şefaat et,

Ya! yüce Mevla, Habibin aşkına

Bizi af ve mağfiret et.

Bizlere rahmet eyle,

Düşmanlarımızı kahret!

 

Cengiz Sandıklı 30-03-2007